Deze oude klei pan was ooit een oase, bezaaid met acacia's en gevoed door een rivier die plotseling van koers veranderde, waardoor de aarde op te drogen samen met de bomen die het eerder ondersteunde. Zo droog waren de klimatologische omstandigheden dat de bomen nooit ontbonden waren — in plaats daarvan werden ze volledig uitgeloogd van vocht, zodat ze vandaag, 900 jaar later, als uitgedroogde, zwartgeblakerde wachters blijven die het gebarsten oppervlak van de pan bedekken. Omringd door de roodroze duinen van de Namibië woestijn creëren ze een surrealistisch spektakel dat de droom van een fotograaf is.